Jak karnawał to karnawał...
Szkolne szaleństwo karnawałowe rozpoczęły pierwszaki z klasy 1a, gdzie 4 lutego 2021r. odbył się bal.
Był bal, muzyka, balony, maski, serpentyny, Kot, "Cztery pory roku" , Pirat, Wróżki, Harry Potter, Ninja, Kowbojka, Piłkarz, (nasza Pani była Kopciuszkiem:)))) a całego porządku pilnował, oczywiście Policjant .
Nie zabrakło słodkości i wypieków naszych Rodziców
Przyznajcie sami zabawa była na 102 !!!
Dziękujemy
Ani wiatru, ani zimy, my się wcale nie boimy ...
Zabawy ruchowe na śniegu z wykorzystaniem sanek to nie lada gratka. Było mroźno, śnieżnie... wesoło zabawnie i tak świetnie aż nie chcieliśmy wracać do szkoły.
Wzajemnie woziliśmy się na sankach, były wyścigi w parach, obrzucanie się śnieżkami a na koniec wielki zaprzęg sań!!!
Informacje o odpłatności za obiady w lutym 2021r. można znaleźć tutaj
21 stycznia 2021 roku, w bibliotece szkolnej odbyła się impreza czytelnicza z udziałem uczniów klasy Ia w ramach obchodów Dnia Kubusia Puchatka.
Wychowawczyni klasy, pani Barbara Kowalik, zapoznała uczestników z historią święta oraz sylwetką autora Alana Alexandra Milne.
Dzieci wysłuchały fragmentów audiobooka „Kubuś Puchatek”, a następnie zaprezentowały złote myśli „Niedźwiadka o bardzo małym rozumku”.
Efektem zajęć było wykonanie prace plastycznych z wizerunkami oraz przygodami uroczego Misia. Stworzyły one galerię dzieł uczniów, która jest piękną dekoracją biblioteki szkolnej.
Nareszcie mogliśmy wrócić do szkoły, do swoich normalnych zajęć!!!
Tęskniliśmy za kolegami i koleżankami, za swoją klasą.
Zaraz po feriach ścisnął mróz i spadło dużo śniegu! Czekaliśmy cierpliwie, aż mróz puści i będziemy mogli ulepić bałwana - Pani nam obiecała 😊
Dla nas takie warunki pogodowe to nowość, bo długo takiej prawdziwej zimy nie było! I nareszcie nasze marzenie się spełniło! Na placu szkolnym lepiliśmy wyczekiwane bałwany! Pracy było dużo, bo kule śniegowe ciężkie, ale i prace wykończeniowe naszych bałwanów również były pracochłonne.
Efekt końcowy był rewelacyjny! Wyszły naprawdę ładne bałwanki !
Wszystkim naszym najukochańszym
Babciom i Dziadkom w dniu Ich święta
ślemy najserdeczniejsze życzenia.
22 stycznia br., przypada 158 rocznica wybuchu powstania styczniowego.
Wiele walk powstańczych toczyło się na terenach Kielecczyzny, w tym w okolicach Łącznej. Jednym z miejsc upamiętniających te wydarzenia jest obelisk we wsi Występa.
Pomnik ma postać głazu narzutowego z wysokim metalowym krzyżem. Na kamieniu widnieje napis: 1863-1933, powstańcowi 1863 bohaterowi „Ech Leśnych" Stefana Żeromskiego Obywatele Wolnej Polski. A całość otoczona jest balustradą.
Wg przekazów historycznych jest to mogiła Jana Rozłuckiego, powstańca 1863 r.
W roku 1905, Stefan Żeromski opublikował nowelę „Echa leśne”, w której opowiada o zdarzeniach powstania styczniowego. Umieścił je nieopodal mogiły - w Występie, w przydrożnej karczmie przy gościńcu warszawskim. Już wtedy znajdował się tam przydrożny, drewniany krzyż. Drugi element obelisku głaz - pojawił się w maju 1934r.
Nie można odnaleźć żadnych przesłanek czy intencji jego postawienia. Nie wiadomo czy to tam odbyła się faktycznie egzekucja powstańca, czy jest to mogiła. Brak na to niezbitych dowodów w postaci np. dokumentów historycznych.
Informujemy, że RUSZAJĄ PONOWNIE ZAJĘCIA Z BADMINTONA.
02.02.2021r. - we wtorek - o godzinie 17.00, na hali sportowej naszej szkoły, odbędzie się spotkanie organizacyjne w sprawie zajęć. Prosimy o wznowienie zapisów.
CHĘTNYCH SERDECZNIE ZAPRASZAMY !!!
Informacje o odpłatności za obiady w styczniu 2021, można znaleźć tutaj
Na Święta Bożego Narodzenia, na Nowy Rok... składamy mnóstwo życzeń płynących od serca do serca.
Ale najpiękniejsze są te życzenia, które otrzymujemy lub wysyłamy nieznajomym...
W tym roku uczniowie naszej szkoły: Karol Kowalik, Filip Lipiec, Arkadiusz Skowron, Julia Sołyga z kl. 3a, Zofia Rząp z kl. 3b, Krzysztof Tumulec z kl. 4a, Martyna Tumulec z kl. 5a, oraz Jakub Majcher z kl. 6a, pod opieką księdza Dawida, wykonali kartki z życzeniami dla pacjentów Hospicum Caritas w Kielcach i w Miechowie.
Akcja Życzę Ci! organizowana była przez Diecezjalne Centrum Wolontariatu Caritas Diecezji Kieleckiej.
Dziękujemy wszystkim uczniom za piękne życzenia.
Idą trzej królowie w koronach na głowie,
niosą sute dary Panu na ofiarę...
6 stycznia obchodzimy uroczystość Objawienia Pańskiego. W polskiej tradycji znane jest jako święto Trzech Króli.
Uroczystość była obchodzona już w III w. na pamiątkę opisanego w Ewangelii św. Mateusza hołdu, jaki Trzej Królowie - Trzej Mędrcy ze Wschodu - złożyli Dzieciątku Jezus.
Pierwsi chrześcijanie w tym właśnie dniu świętowali Boże Narodzenie. Dopiero w końcu IV w. do liturgii Kościoła Powszechnego wprowadzone zostały dwie odrębne uroczystości: Boże Narodzenie - 25 grudnia i święto Trzech Króli - Objawienia Pańskiego - 6 stycznia.
Zamyka ono cykl uroczystości religijnych - cykl świąteczny Bożego Narodzenia. Jest to jedno z najstarszych świąt w chrześcijaństwie.
Według Ewangelii św. Mateusza, za panowania króla Heroda w Judei, do Betlejem - miejsca narodzin Jezusa - przybyli ze Wschodu Mędrcy (Trzej Królowie), gdyż prorocy przepowiedzieli, że urodził się król żydowski.
Odnaleźli Jezusa w stajence, oddali mu pokłon i złożyli dary. Kacper ofiarował kadzidło - symbol boskości, Melchior - złoto, symbol władzy królewskiej, a Baltazar - mirrę, zapowiedź męczeńskiej śmierci Chrystusa.
Nie można z całą pewnością ustalić, z jakich krajów przybyli trzej królowie. Wschodem nazywano wówczas cały obszar położony za Jordanem, a więc Arabię, Mezopotamię i Persję. Większość autorów katolickich łączy ich z Persją. Nie jest też pewna liczba mędrców. Malowidła w katakumbach rzymskich przedstawiają ich dwóch, czterech i sześciu; u Syryjczyków i Ormian występuje ich aż 12; przeważa jednak trzech, co wiąże się też z podaną w Ewangelii liczbą darów, jakie złożyli Jezusowi.
Z uroczystością Objawienia Pańskiego wiąże się zwyczaj święcenia kredy, kadzidła i wody. Poświęconą kredą wypisuje się na drzwiach mieszkania K+M+B oraz aktualny rok. Litery te interpretuje się jako inicjały trzech króli. W średniowieczu odczytywano to inaczej. Napis "C+M+B" (imię Kacper po łacinie pisane jest przez C) wyrażał błogosławieństwo: Niech Chrystus błogosławi mieszkanie! (Christus mansionem benedicat).
Od 13 lat, na ulicach polskich miast, organizowany jest Orszak Trzech Króli.
Jest to nowa, świecka tradycja, która cieszy się coraz większą popularnością. Jest jednocześnie symboliczną manifestacją przywiązania do życia zgodnego z zasadami wiary i wartości chrześcijańskich
Również w tym roku, mimo epidemii koronawirusa odbędą się w Polsce Orszaki Trzech Króli 2021, choć w innej formie. To mini-orszaki, spacer orszakowy, orszak kolędowy lub orszakowy challenge kolędowy.
Jak zapewne wiele osób wie, w naszej szkole prowadzona jest zbiórka plastikowych nakrętek, którą wspieramy leczenie 14letniego Kacpra Pietronika z Kielc.
Dziś w TVP 2, w programie Pytanie na śniadanie, wyemitowany został wywiad z mamą Kacpra. Terapia przebiega pomyślnie i małymi krokami zmierza ku dobremu ... Oby przyszły rok obfitował tylko w takie wiadomości!!!
zobacz TVP 2 Pytanie na śniadanie
Panujący w tym roku reżim sanitarny - niestety - przeszkodził w zorganizowaniu tradycyjnej Uroczystej Wigilii Szkolnej.
Taką możliwość miały jedynie nasze przedszkolaki, które w przeddzień przerwy świątecznej zaprosiły do wspólnego kolędowania Dyrekcję, Grono Pedagogiczne oraz Pracowników Szkoły.
Zachowując wszystkie zasady bezpieczeństwa, wszyscy zebrali się na szkolnym korytarzu, aby wysłuchać występów naszych najmłodszych.
Poszczególne grupy przepięknie zaprezentowały się śpiewając popularne kolędy i pastorałki.
Świąteczna atmosfera udzieliła się wszystkim zebranym, którzy wspomagali śpiewem małych artystów.
Również uczniowie klas starszych pamiętali o świętowaniu. Podczas zajęć informatyki wykonywali kartki świąteczne i przesyłali sobie nawzajem życzenia. Oto niektóre z nich:
Kiedy choinka przystrojona, ciepło czuć z daleka. Ja składam Tobie życzenia w dniu Bożego Narodzenia: Dużo zdrówka i radości, zawsze tlącej się miłości, aby zawsze było miło i nigdy się nie skończyło. Partycja kl. VIIIb
Z okazji zbliżających się świąt Narodzenia Pańskiego życzę Wszystkim, aby były one wesołe, zdrowe i spokojne. I aby Nowy Rok okazał się dla Was Wszystkich pomyślny pod każdym względem. Julia kl. VIIIa
Dużo zdrowia, szczęścia i spędzenia tych świąt razem z rodziną, a także szczęśliwego i lepszego Nowego Roku. Krzysztof kl. VIIIa
Z okazji Świąt Bożego Narodzenia życzę Wam: bardzo dużo prezentów, zdrowia, szczęścia, pomyślności, a także zdrowia i szczęścia w Nowym Roku! Zuzanna kl. VIIIb
Miłych i radosnych świąt Bożego Narodzenia spędzonych w gronie rodzinnym oraz szczęśliwego Nowego Roku Mateusz kl. VIIIa
Świąt wypełnionych radością i miłością, spokojnych oraz zdrowych. Szczęśliwego Nowego Roku spełniającego wszelkie marzenia, pełnego optymizmu i spełnienia wszystkich marzeń. Oliwia kl. VIIIa
,,Jest taki dzień, bardzo ciepły, choć grudniowy,
Dzień, zwykły dzień, w którym gasną wszelkie spory.
(…) Niebo ziemi, niebu ziemia
Wszyscy wszystkim ślą życzenia,
Drzewa ptakom, ptaki drzewom,
Tchnienie wiatru płatkom śniegu”.
Czas przedświąteczny jest szczególny dla wszystkich ludzi. Od wieków odbywa się wtedy wielkie sprzątanie w domach, przygotowywanie potraw i prezentów. Udzielający się wszystkim radosny nastrój wywołuje niejeden uśmiech na twarzy, zbliża do siebie ludzi, i to jest niezmienne od lat. To także czas refleksji, zatrzymania się i skupienia nie tylko na ludziach, ale na Tym, co ma nadejść, to czas adwentu. Co na to historia i nasza tradycja?
ADWENT
W starożytnym Rzymie przybywanie bóstwa do świątyni lub odwiedziny dygnitarza nazywano łacińskim słowem adwentus, co oznaczało przybycie, przyjście, nadejście. Dla chrześcijan słowo to oznacza czas oczekiwania na przyjście Zbawiciela. Adwent rozpoczyna rok liturgiczny w niedzielę, między 27 listopada a 3 grudnia (w zależności od dnia, w którym jest Wigilia), a obejmuje cztery kolejne niedziele. Adwentowym kolorem jest kolor fioletowy, symbolizujący pokutę. Szaty liturgiczne kapłanów, wystrój kościołów podczas codziennych Mszy św. ku czci Maryi, zwanych roratami, w tym okresie są koloru fioletowego. Innym adwentowym symbolem jest wieniec, którego zielone gałązki mają przynieść nadzieję i zwyciężyć śmierć. Wieniec ma przypominać o radosnym okresie adwentowym i zbliżającym się święcie Bożego Narodzenia. Oprócz fioletowej barwy symbolem tego okresu jest świeca adwentowa, wskazująca drogę i będąca symbolem obecności Chrystusa.
CHOINKA
To pięknie przystrojone drzewko, symbol dobra, nadziei, dobrobytu i życia, do Polski przywędrowało z Niemiec, a dokładnie z Alzacji. W przeszłości sosenki lub jodełki strojono cukierkami, orzechami, jabłkami i świeczkami. Podobnie jest dziś, drzewko ubiera się w dniu Adama i Ewy, czyli w Wigilię. Nie powinno na nim brakować jabłka jako symbolu biblijnego, a także zdrowia. Inne ozdoby wieszane na choince także były w przeszłości symbolami. Łańcuchy symbolizowały zniewolenie przez grzech, a także węża - kusiciela. Na szczycie drzewka pojawiała się gwiazda na pamiątkę gwiazdy betlejemskiej, natomiast świeczki, zapalane dopiero po pojawieniu się pierwszej gwiazdy, były symbolem Chrystusa - światła dla tych, którzy jeszcze nie wierzą. Symbolami dobrobytu były pierniki, często wypiekane w różnych kształtach i lukrowane oraz inne słodycze. Tak pięknie ubrana choinka stała do święta Trzech Króli. Dziś choinki wypierane są przez różnego rodzaju stroiki czy wieńce, które przywędrowały do nas z Ameryki, jednak nawet najpiękniejszy zachodni wynalazek świąteczny nie zastąpi tego drzewka, choćby z jednego powodu - gdzie wtedy szukalibyśmy gwiazdkowych prezentów? Zwyczaj obdarowywania się prezentami w wigilijny wieczór pochodzi z rzymskich Saturnaliów. Z czasem przyjęty został przez Kościół i nazywany Gwiazdką - gdyż wręczano je wraz z pojawieniem się na niebie pierwszej gwiazdki.
WIGILIA
Wigilia jest jednym z najbardziej uroczystych świąt. To czas miłości refleksji i wybaczania. Od wieków jest świętem bardzo rodzinnym. Do dziś w wielu domach wierzy się, że „jaka Wigilia, taki cały rok”. Wszyscy starają się, by w tym dniu nie było nikogo rozgniewanego, zmęczonego i smutnego. Można powiedzieć, że wieczór wigilijny ma magiczną moc - leczy rany na ludzkiej duszy i do niejednego domu sprowadza radość i spokój. Pierwszym przejawem niezwykłości tej chwili jest ubieranie choinki. W dzisiejszych czasach, kiedy ludzie tak mało ze sobą przebywają, coraz mniej wspólnie rozmawiają, zwyczaj ubierania choinki przypomina o tym, aby zwolnić tempo i po prostu pobyć wśród najbliższych. Wspólne ubieranie choinki daje początek temu rodzinnemu nastrojowi, jaki panuje w okresie świąt. Dawniej w świętokrzyskim wieszano nie tylko gałązki iglastego drzewka, ale i wierzby, aby odganiała niską temperaturę – tę na dworze i panującą między skłóconymi domownikami, także wszelkie zło, choroby, które porą zimową zdarzały się dość często. Pierwszym wigilijnym gościem, według dawnych wierzeń, powinien być mężczyzna. To zapewniało powodzenie i szczęście w nadchodzącym roku. Wigilijna wieczerza dziś częściej nazywana jest wigilijną kolacją. Pierwszy opis wieczerzy sporządzono w XVII wieku, ale prawdopodobnie zwyczaj ten kultywowano już wtedy od dawna. Stół do wieczerzy nakrywano niegdyś odświętnym obrusem, pod którym kładziono nieco sianka lub słomy. Na wsiach stawiano w izbie snopki zboża - jako symbol betlejemskiej stajenki. Do wieczerzy zasiadano wraz z pierwszą gwiazdką. Pozostawiano wolne miejsce dla wędrowca, który mógł zastukać do drzwi, lub symbolicznie - dla Chrystusa. Liczba nakryć była nieparzysta, podobnie jak liczba potraw wigilijnych, chociaż ta była różna w różnych okresach. Wierzono, że liczba nieparzysta zapewni pomyślność w nadchodzącym roku. W domach biedniejszych, najczęściej u chłopów, przygotowywano 5, 7 lub 9 potraw, natomiast w domach zamożniejszych od 11 do 13. Z biegiem lat zwyczaj ten uległ zmianie, szczególnie w domach szlacheckich. Tam na wigilijnym stole stawiano później 12 potraw, których liczba symbolizowała liczbę apostołów (nieparzysty, trzynasty był opłatek, symbolizujący Jezusa). Wszystkie potrawy zawsze były postne. Mogły być przygotowane z jednego gatunku ryby, ale przyrządzonej na 12 sposobów. Zwyczaj nakazywał, by choć w niewielkiej ilości skosztować każdej z przygotowanych potraw. Miało to zapewnić uczestnikom wieczerzy dostatek w nadchodzącym roku.
Najbardziej popularne polskie potrawy, które przygotowywano w przeszłości, a także dziś, to (w zależności od regionu kraju): zupa rybna, czerwony barszcz z uszkami, zupa grzybowa z kluseczkami, śledzie w śmietanie i inne ryby - głównie karp przygotowany na różne sposoby, a także łazanki z kapustą, kluski z makiem, kutia, pierogi z grzybami, knedle ze śliwkami, wszelkiego rodzaju postne sałatki, kisiel, budyń i oczywiście kompot z suszonych owoców. W świętokrzyskim na wigilijnym stole znajdował się na pewno karp albo w galarecie, albo faszerowany kaszą gryczaną i grzybami, także gryczki, pigoły, prażoki, ciupka, inaczej zwana bidulą, czyli kapusta z grochem i oczywiście barszcz. W przeszłości wieczerzę wigilijną rozpoczynał gospodarz domu, dzieląc się opłatkiem ze wszystkimi domownikami, po czym pozostali uczestnicy wieczerzy czynili to samo, życząc sobie wszelkiej pomyślności. Zapominano wówczas o gniewie, urazach – był to czas rodzinny, czas pojednania. Dobry gospodarz pamiętał także o służbie – w zamożniejszych domach i oczywiście o zwierzętach (nie tylko tych, które trzymano w domach). Gospodarz brał wigilijne smakołyki, które nie mogły zwierzętom zaszkodzić i wraz z opłatkiem, karmiąc tymi specjałami zwierzęta, życzył im i sobie dobrego roku.
OPŁATEK
Dzielenie się poświęconym opłatkiem i składanie sobie przy tym życzeń, to niezmienne zwyczaje od wieków. Moment ten, poprzedzający kosztowanie wigilijnych potraw sprawia, że przy stole nie ma ludzi zwaśnionych czy żywiących do siebie urazę. Słowo opłatek pochodzi od łacińskiego słowa oblatum, oznaczającego dar ofiarny. W przeszłości zwyczaj dzielenia się opłatkiem kultywowali pierwsi chrześcijanie, i to nie zawsze w Wigilię. Dzielili się oni opłatkiem, otrzymanym podczas Mszy świętej, z tymi, którzy w niej nie mogli uczestniczyć. Staropolskie opłatki były bardzo ozdobne i różnych kolorów. Dzisiejsze opłatki (nebula - czyli mgiełka) jako pierwsi wypiekali francuscy zakonnicy z klasztoru benedyktynów. Wówczas jednak używane były tylko w czasie Mszy świętej. Później opłatek stał się przekąską do wina, a posmarowany miodem - dziecięcym przysmakiem. Przez jakiś czas - w przeszłości - opłatka używano nawet do pieczętowania listów. Dziś, dzielenie się białym i ozdobnie tłoczonym opłatkiem, jest zwyczajem wyłącznie polskim i niezmiernie wzruszającym.
KOLĘDA
Słowo kolęda pochodzi od łacińskiego słowa calendae, które oznacza pierwszy dzień miesiąca. Rzymianie swoje kalendy noworoczne obchodzili bardzo radośnie - śpiewali, bawili się, wręczali sobie prezenty. Kościół katolicki z tych pogańskich zwyczajów obchodzenia kalend, zachował jedynie zwyczaj śpiewania radosnych, pobożnych pieśni związanych z narodzeniem Chrystusa i wzajemne obdarowywanie się prezentami. Stąd też pojawiła się nazwa dla radosnych pieśni religijnych - kolęd. Gdy wynaleziono druk, z kolęd i pastorałek utworzono zbiory, zwane kantyczkami. Dawniej odwiedzano się w domach, by wspólnie śpiewać kolędy. A dziś? Czy w każdym domu podczas świąt Bożego Narodzenia możemy usłyszeć choć jedną z tych radosnych pieśni? Kolędą nazywane są także odwiedziny duszpasterskie. Również w przeszłości po kolędzie chodził proboszcz lub wikary, czasem w towarzystwie organisty czy ministrantów. Dawniej ksiądz życzył całemu domowi szczęścia w Nowym Roku, wysłuchiwał pacierza czy katechizmu mówionych przez dzieci, starał się wejrzeć w pozycję rodziny i, jeśli zachodziła taka potrzeba, przypominał o pełnieniu obowiązków wobec Boga i ludzi. Zwyczaj ten pozostał niezmienny do dziś.
BOŻE NARODZENIE I DRUGI DZIEŃ ŚWIĄT
Boże Narodzenie przypada na dzień 25 grudnia. Obchodzimy je na pamiątkę narodzenia Chrystusa. To czas radości, rodzinnych spotkań. Dzień ten nazywany jest również pierwszym dniem świąt. Drugi dzień świąt przypada na 26 grudnia i jest to dzień świętego Szczepana (nazwa rzadziej używana). Tak jak w Wigilię nie zapomina się o ubieraniu choinki, tak w pierwszym lub drugim dniu świąt, nie powinno się zapomnieć o powieszeniu jemioły - symbolu zgody i wybaczenia. W przeszłości w tych dniach wieszano na okolicznych drzewach jabłka - symbol miłości, zdrowia, odrodzenia. Nie zapominano w tym czasie również o gruszkach, śliwkach i miodzie. Zarówno owoce jak i miód były podstawą domowych wypieków. Prym wiodły wówczas bożonarodzeniowe pierniczki w kształcie serca.
JASEŁKA
Słowo jasełka pochodzi od słowa jasła, a oznaczającego bydlęcy żłób. Tak powstał żłóbek. To bożonarodzeniowe przedstawienie zwane jest również szopką. Pierwsze jasełka urządził święty Franciszek z Asyżu. Zwyczaj ten, z początku w postaci nieruchomych figur, później -ruchomych, a nawet kukiełek, ponieśli w świat jego zakonni bracia. Wystawiano je głównie w większych domach, na ulicach, placach. Zawsze, oprócz Świętej Rodziny, pojawiały się w jasełkach Anioły, Diabeł, Pasterze, Trzej Królowie, okrutny Król Herod i Śmierć. W Polsce były okresy, kiedy zabroniono wystawiania jasełek, np. w czasie zaboru pruskiego i rosyjskiego czy ostatniej wojny. Obecnie zwyczaj ten utrzymuje się głównie na wsi, a także w placówkach oświatowych (szkołach). Dzieci lubią, gdy zło jest pokonane przez dobro.
ŚWIĘTO TRZECH KRÓLI
6 stycznia jest punktem przełomowym dla bożonarodzeniowych dekoracji - to święto Trzech Króli - Kacpra, Melchiora i Baltazara, mędrców, którzy dotarli do Betlejem, kierowani Gwiazdą. Wręczyli Jezusowi prezenty: mirrę, kadzidło i złoto. Zwyczaj obchodzenia tego święta zachował się od wieków. Do dziś, w dzień poprzedzający święto Trzech Króli, wypisywane są na drzwiach domów litery i cyfry składające się na rok: K+M+B 2004. Litery mogą symbolizować pierwsze litery imion mędrców lub być łacińskim błogosławieństwem: (K) Christus (M) Mansionem (B) Benedicat, w tłumaczeniu: Niech Chrystus błogosławi ten dom. W przeszłości wierzono, że znaki te odstraszają od domu złe duchy, choroby i epidemie.
KARTKI ŚWIĄTECZNE
Po raz pierwszy wysłano je w Anglii w 1843 roku. Od tej pory wszyscy ludzie na całym świecie wysyłają do siebie świąteczne życzenia na pięknych bożonarodzeniowych kartkach. I choć wypierają je maile i sms-y, to jednak przyjemnie jest wyjąć ze skrzynki pocztowej kolorową kartę świąteczną.
Przedstawiamy galerię prac plastycznych zgłoszonych w konkursie „Oto mój miś” organizowanego w ramach obchodów Światowego Dnia Pluszowego Misia.
Bardzo dziękujemy wszystkim uczniom za udział, zaś nagrody zostaną wręczone po powrocie do nauki w szkole.
opiekunowie Biblioteki Szkolnej
Dostarczania artykułów żywnościowych do stołówki Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Łącznej
informacja_o_wyborze_oferty.docx
Wszelkie informacje dostępne są również w zakładce do pobrania
W tym roku Betlejemskie Światło Pokoju zapłonie na wigilijnych stołach milionów Polaków już po raz 30. To dzięki harcerkom i harcerzom z ZHP dociera ono do każdego, kto chce je przyjąć.
Wszyscy chcieliśmy świętować tę okrągłą rocznicę w jak największym gronie w Zakopanem. Niestety rok 2020 okazał się dla nas rokiem wielkich i nieprzewidywalnych zmian.
Sytuacja epidemiologiczna, z jaką mamy obecnie do czynienia, spowodowała, że jako Sztab Betlejemskiego Światła Pokoju zdecydował, że tegoroczny Betlejemski Zlot odbędzie się tylko w formie online.
Przekazaniu światła towarzyszą ograniczenia, gdyż zdrowie i bezpieczeństwo harcerek i harcerzy jest dla nas wszystkich priorytetem.
IDEA AKCJI BETLEJEMSKIE ŚWIATŁO POKOJU
Historia zaczyna się w Betlejem, mieście położonym w Autonomii Palestyńskiej, które przez lata było w centrum napięć politycznych, konfliktów zbrojnych oraz ataków terrorystycznych. Właśnie tam ponad dwa tysiące lat temu narodził się Jezus Chrystus.
W Grocie Narodzenia Pańskiego w Betlejem - nad srebrną gwiazdą, oznaczającą miejsce narodzenia Jezusa płonie wieczny ogień. To właśnie od niego co roku odpala się jedną malutką świeczkę, której płomień niesiony przez skautów w wielkiej sztafecie przez kraje i kontynenty obiega świat.
Sam moment odpalania Światła w Betlejem jest wyjątkowy. Dla tej idei ludzie potrafią na chwilę się zatrzymać, powstrzymać złość i gniew. W 29-letniej historii Betlejemskiego Światła Pokoju, w zmieniających się warunkach politycznych, nigdy nie zdarzyło się by Światło nie wyruszyło z Betlejem w swoją drogę. To czyni ze Światła znak pokoju, poświadczenie wzajemnego zrozumienia i symbol pojednania między narodami.
Takim darem skauci z całej Europy, a wśród nich harcerki i harcerze ZHP pragną podzielić się ze wszystkimi. Niosąc lampiony ze Światłem do parafii, szkół, szpitali, urzędów i domów, dzielą się radosną nowiną i krzewią największe uniwersalne wartości braterstwa i pokoju.
Pandemia nie przeszkodziła kontynuować tradycji zapalenia Betlejemskiego Światła Pokoju.
Wprawdzie warunki nie pozwoliły na podróż delegacji austriackiej do Ziemi Świętej, ale światło zapaliła dziewięcioletnia Maria Khoury z Betlejem.
Dziewczynka przyjęła to zadanie z wielką radością. Moja rodzina i ja jesteśmy dumni, że staliśmy się częścią tej pięknej tradycji bożonarodzeniowej - powiedziała.
Lokalny kamerzysta Walid Kamar z Jerozolimy przewiózł Betlejemskie Światło z Betlejem do Tel Awiwu, skąd samolotem austriackich linii AUA zostało przewiezione do Austrii. W studiu ORF w Linzu Betlejemskie Światło Pokoju oficjalnie powitali 16 listopada szef kraju związkowego Górnej Austrii Thomas Stelzer i regionalny dyrektor ORF Kurt Rammerstorfen.
W tym roku, w czasach pełnych wyzwań, to światło pokoju będzie nie tylko ważnym symbolem Bożego Narodzenia, ale przede wszystkim także znakiem ufności i wspólnoty -powiedział Stelzer.
HISTORIA BŚP
Betlejemskie Światło Pokoju zorganizowano po raz pierwszy w 1986 roku w Linz, w Austrii jako część bożonarodzeniowych działań charytatywnych.
Akcja nosiła nazwę „Światło w ciemności” i była propagowana przez Austriackie Radio i Telewizję (ORF). Rok później patronat nad akcją objęli skauci austriaccy.
Każdego roku dziewczynka lub chłopiec, wybrani przez ORF odbierają Światło z Groty Narodzenia Pańskiego w Betlejem.
Następnie Światło transportowane jest do Wiednia za pośrednictwem Austrian Airlines. W Wiedniu ma miejsce ekumeniczna uroczystość, podczas której Płomień jest przekazywany mieszkańcom miasta i przedstawicielom organizacji skautowych z wielu krajów europejskich.
Związek Harcerstwa Polskiego organizuje Betlejemskie Światło Pokoju od 1991 r. Tradycją jest, iż ZHP otrzymuje Światło od słowackich skautów. Przekazanie Światła odbywa się naprzemiennie raz na Słowacji raz w Polsce.
Polska jest jednym z ogniw betlejemskiej sztafety. Harcerki i harcerze przekazują Światło dalej na wschód: do Rosji, Litwy, Ukrainy i Białorusi, na zachód do Niemiec, a także na północ - do Danii.
PRZESŁANIE BŚP
Rok rocznie Przekazaniu Światła towarzyszy zawsze inne, nowe przesłanie. Przez kolejne lata były to:
1990r. brak hasła
1991r. brak hasła
1992r. Gwiazdo Betlejemska zaświeć na niebie mym
1993r. Wyjdź w świat, zobacz i pomóż, czyli działaj
1994r. brak hasła
1995r. Moja codzienna wędrówka
1996r. Byś światłem dla innych
1997r. Pokój z wami
1998r. Do światła dobro garnie się
1999r. rok jubileuszowy z Betlejemskim Światłem Pokoju
2000r. W Trzecie Tysiąclecie
2001r. Wy jesteście światłem świata
2002r. Bądźcie świadkami Bożego Miłosierdzia
2003r. ...abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem
2004r. Betlejemskie Światło Pokoju - Światłością Świata, Europy, Polski
2005r. Jeden Świat - Jedno Światło
2006r. Jedno Światło - Jedno Przyrzeczenie
2007r. Stawiajmy wyzwania, świećmy przykładem
2008r. Nieśmy płomień braterstwa
2009r. Wszyscy rodzimy się do służby
2010r. Ku przyszłości
2011r. Światło, które prowadzi
2012r. Odważ się być dobrym
2013r. Wyjdź z cienia - pokaż dobro
2014r. Pokój jest w nas
2015r. Zauważ człowieka
2016r. Odważnie twórzmy pokój
2017r. W Tobie jest światło
2018r. Światło, które łączy
2019r. Światło, które daje moc
HASŁO 2020
Światło służby
Droga młodego druha czy druhny do bycia świadomym członkiem ZHP rozpoczynała się od przygotowania do złożenia przyrzeczenia harcerskiego. Każdy z nas poznawał w tym czasie historie, bohaterów oraz przede wszystkim ideały, które przyświecają harcerzom. Kiedy uznaliśmy, że są to wartości, według których chcemy żyć, złożyliśmy przyrzeczenie harcerskie. W uroczysty sposób obiecaliśmy „całym życiem pełnić służbę Bogu i Polsce” oraz bliźnim, przestrzegając Prawa Harcerskiego.
Dobrowolnie wszystkie siły i całego ducha zdecydowaliśmy się oddać na posługę najwyższym ideałom - Bogu i Ojczyźnie - oraz dostrzegać osoby potrzebujące wsparcia. „Służba” to wymagające słowo, czasem wydające się niemodnym lub niedzisiejszym. Ale nie dla harcerza! To słowo, do którego ciągle trzeba wracać i patrzeć, jak realizuje wynikające z niego zobowiązania w swoim harcerskim życiu.
Przyglądać się harcerskiej służbie będziemy w blasku ognia z Grody Narodzenia Pańskiego w Betlejem. Dlatego tegoroczne hasło Betlejemskiego Światła Pokoju to „Światło służby”. Chcemy w nowonarodzonym Jezusie zobaczyć Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć. (por. Mk 10,45)
Światło służby Bogu
Aby Dzieło Boże rozwijało się na ziemi potrzeba harcerskich rąk w bardzo konkretnych sytuacjach. Często jest to codzienna i niewidoczna służba, której nie da się bezpośrednio opisać. Może przybierać ona formę zmagania się ze słabościami czy skłonnościami do złego i grzechu. To także służba Kościołowi i jego członkom. To również praca nad sobą tak, aby własnym przykładem działania zainteresować i pokazać drugiemu, kto jest dla mnie źródłem wszelkiego działania.
Światło służby Polsce
Na kształt współczesnego harcerstwa mają wpływ dzieje naszej Ojczyzny w XX wieku, w które nierozerwalnie wpisało się harcerstwo.
Przez całą swoją, ponad stuletnią, historię polscy harcerze służyli Ojczyźnie tam, gdzie ich potrzebowała. Bieg wydarzeń spowodował, że młodzi harcerze, z ledwo co założonych drużyn, z bronią w ręku stanęli walczyć za Ojczyznę podczas wojny polsko-bolszewickiej. W roku stulecia Bitwy Warszawskiej z szacunkiem i dumą patrzymy na te pokolenia harcerzy. Później w odrodzonej Polsce przez pracę nad sobą i kształtowanie charakterów tworzyli elitę naszego narodu.
Zawsze, kiedy nastawał czas próby byli gotowi całym życiem pełnić służbę.
Światło służby bliźniemu
Historia Polski jest pisana każdego dnia. Przez małe gesty, lokalną harcerską pomoc, która pomnożona przez 110 tysięcy harcerzy zapisuje się na nowych kartach dziejów narodu. Możliwe, że przyszłe pokolenia patrząc na naszą służbę w 2020 roku też będą z niej czerpać wzorce. To my jako harcerze, zrozumieliśmy potrzebę chwili i stanęliśmy na wysokości zadania „niosąc chętną pomoc bliźnim”.
Kiedy nastał odpowiedni czas, wyszliśmy sprzed ekranów komputerów i komórek, dokąd przeniosła się nasza edukacja i praca. Ruszyliśmy do działania. Setki tysięcy uszytych maseczek, zakupy i posiłki przynoszone starszym, dystrybucja płynów odkażających to namacalny wyraz naszej służby bliźniemu.
Oprócz pandemii rok 2020 przyniósł także kataklizmy naturalne w Polsce. Zarówno podczas pożarów w Biebrzańskim Parku Narodowym, jak i powodzi na Podkarpaciu harcerze służyli lokalnej społeczności oraz pomagali strażakom i wojsku.
To jest właśnie służba harcerek i harcerzy Związku Harcerstwa Polskiego. Swoim działaniem i bezinteresowną pomocą harcerki i harcerze świecą przykładem i pełnią służbę Bogu, Ojczyźnie i bliźnim.
ks. phm. Filip Pajestka
kapelan Betlejemskiego Zlotu
Niestety, w tym roku nie będzie nam dane świętować uroczystej Szkolnej Wigilii...
Dlatego zapraszamy do obejrzenia prezentacji, która będzie stanowić choć jej namiastkę ...
Powered by aSc EduPage
